កាលាមសូត្រ กาลามสูตร

កាលាមសូត្រ

សូត្រនេះព្រះសម្មាសម្ពុទទ្រង់ត្រាស់ទេសនាដល់ជនអ្នករស់នៅកាលាមគ្រាមកុំឲ្យជឿក្នុងរឿង១០ខនេះ។ ព្រះអង្គបានតឿនទៀតថាមុននឹងអ្នកជឿ សូមឳ្យអ្នកប្រេីបញ្ញា ចេះគិត ពិចារណា វែកញែក សេីបកង្កេត រួចហេីយធ្វេីការពិសធ( សាក​ល្បងមើល​ឲ្យ​ឃើញ​ពិត) បេីសូត្រនេះ ស្របនិងជីវិតរស់នៅរបស់អ្នក ហេីយសមហេតុសមផលដែលនាំអ្នកឳ្យជួបនូវសេចក្តីសុខហេីយមានការរីកចម្រេីនក្នុងការរស់នៅ ចូរអ្នកជឿចុះ៖

១-មាអនុស្សវនេន-កុំជឿអ្វីដែលឮតៗគ្នាដោយមិនមានហេតុផល

២-មាបរម្បារាយ-កុំជឿទំនៀមទម្លាប់ឬប្រពៃណីដែលគេធ្វើតៗគ្នា

៣-មាឥតិកិរាយ-កុំជឿពាក្យចចាមអារ៉ាម

៤-មាបិដកសម្បទានេន-កុំជឿអ្វីដែលគេសរសេរនៅក្នុងក្បួនឬគម្ពីរ

៥-មាតក្កហេតុ-កុំជឿអ្វីព្រោះគេអះអាងថាវាជាហេតុផល

៦-មានយហេតុ-កុំជឿអ្វីព្រោះវាជាការគ្នេរគ្នាន់ឬការស្មានតាមហេតុផល

៧-មាអាការបរិវិតកេ្កន-កុំជឿអ្វីព្រោះគ្រាន់តែជាតម្រិះនៃលក្ខណដែលមេីលឃេីញ

៨-មាទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា-កុំជឿអ្វីទោះបីវាត្រូវនឹងទ្រឹស្តីដែលបានពិនិត្យពិច័យរួចហើយ

៩-មាតព្វរូបតាយ-កុំជឿអ្វីទោះបីតែអ្នកនោះនិយាយមានលក្ខណគួរឲ្យជឿបាន

១០-មាសមណោនោគរុ-កុំជឿអី្វទោះបីជាសមណៈរូបនោះចាត់ទុកថាជាគ្រូរបស់យើង

បន្ទាប់ពីអ្នកបាន គិត ពិចារណា ត្រិះរិះ វែកញែក សេីបអង្កេត និងធ្វេីការពិសោធ ហេីយបានឃេីញការពិតថាវាស្រោបនិងជីវិតរបស់អ្នក ធ្វេីឳ្យជីវិតរបស់អ្នកមានភាពរីកចម្រេីន ធ្វេីឳ្យជីវិតរបស់អ្នកមានសេចក្តីសុខ ចូរអ្នកជឿចុះ។

กาลามสูตร

กาลามสูตร (เรียกอีกอย่างว่า เกสปุตตสูตร^[1]) คือ พระสูตรที่พระโคตมพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ชาวกาลามะ หมู่บ้านเกสปุตตนิคม แคว้นโกศล กาลามสูตรเป็นหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้แก่พุทธศาสนิกชน ไม่ให้เชื่อสิ่งใด ๆ อย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริงถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อ มีอยู่ 10 ประการ ได้แก่^[2]

1. มา อนุสฺสวเนน - อย่าปลงใจเชื่อด้วยการฟังตามกันมา
2. มา ปรมฺปราย - อย่าปลงใจเชื่อด้วยการถือสืบ ๆ กันมา
3. มา อิติกิราย - อย่าปลงใจเชื่อด้วยการเล่าลือ
4. มา ปิฏกสมฺปทาเนน - อย่าปลงใจเชื่อด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์
5. มา ตกฺกเหตุ - อย่าปลงใจเชื่อเพราะตรรกะ (การคิดเอาเอง)
6. มา นยเหตุ - อย่าปลงใจเชื่อเพราะการอนุมาน (คาดคะเน)
7. มา อาการปริวิตกฺเกน - อย่าปลงใจเชื่อด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล
8. มา ทิฎฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา - อย่าปลงใจเชื่อเพราะเข้ากันได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้แล้ว
9. มา ภพฺพรูปตา - อย่าปลงใจเชื่อมองเห็นรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้
10. มา สมโณ โน ครูติ - อย่าปลงใจเชื่อเพราะนับถือว่าท่านสมณะนี้ เป็นครูของเรา

เมื่อใดสอบสวนจนรู้ได้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านั้นเป็นอกุศลหรือมีโทษเมื่อนั้นพึงละเสีย และเมื่อใดสอบสวนจนรู้ได้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านั้นเป็นกุศลหรือไม่มีโทษ เมื่อนั้นพึงถือปฏิบัติ

อ้างอิง[แก้]

1. ↑ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต เกสปุตตสูตร. พระไตรปิฎกฉบับหลวง. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[1]>. เข้าถึงเมื่อ 4-6-52
2. ↑ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต เกสปุตตสูตร. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราช