ប្តីប្រពន្ធឈ្លោះគ្នា ពីព្រោះអ្នកទាំងពីរ ទី១. ខ្វះមេត្តាធម៌(គឺសីល៥), ទី២. ខ្វះការយល់ដឹង អនិច្ចំ (ធម្មជាតិ ទាំងអស់ដែលប្រែប្រួល) ទី៣. ខ្វះការយល់ដឹង អនត្តា (សាបសូន្យ ឬឥតមានអញ ឬឯង)។
ចម្លេីយ៖
ទី១. ការខ្វះមេត្តាធម៌ឬសីល៥ធ្វេីគេទាំងពីរមិនចេះអាណិតអាសូរគ្នាហេីយមិនទុកចិត្តគ្នា; ទី២. ការមិនយល់ អនិច្ចំ ធ្វេីឲ្យគេយល់ ច្រឡំ ថាអ្វីទាំងអស់មិនចេះប្រែប្រួល, ពេលគេទាំងពីរប្រែប្រួល គេទាំងពីរនឹងមានកំហឹងរៀងខ្លួន; ទី៣. ការមិនយល់ អនត្តា ធ្វេីឲ្យគេយល់ច្រឡំថាអ្វីទាំងអស់ មានអញមានឯង, នេះជារបស់អញ ហេីយនេះជារបស់ឯង, នេះជាប្តីអញហេីយនេះជាប្រពន្ធឯង; ការមានអញឬឯង ធ្វេីឲ្យមនុស្សមានភាពមានះ យកឈ្នះយកចាញ់មិនចប់។
ការឈ្លោះគ្នារវាងប្តីប្រពន្ធ កេីតមកពីការតោងជាប់និងរបស់ដែលប្រែប្រួល ហេីយនិងរបស់ដែលចេះសាបសូន្យ ហេីយគិតថារបស់នោះមិនចេះប្រែប្រួល ហេីយមិនចេះសាបសូន្យ។ សេចក្តីសុខរវាងប្តីប្រពន្ធ កេីតមកពីការមានមេត្តា ធម៌ ហេីយនិងការមិនតោងជាប់និងអារម្មណ៍ដែលប្រែប្រួលទាំអស់។
បេីអ្នកនៅតែតោងជាប់និងអារម្មណ៍ថានេះជាប្រពន្ធអញហេីយនេះជាប្តីឯង អ្នកនឹងមានទុក្ខរហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់។ ពេលណាអ្នកជម្រះអារម្មណ៍អ្នកឲ្យស្អាត អ្នកនឹងមិនចេះឈ្លោះគ្នាឡេីយ (បដិបត្តិតាមវិធី វិបស្សនា)។
ពីព្រះអភិធមម្ម
ហេតុឲ្យមានការខឹងក្នុងចិត្ត មាន៤ប្រការ (ហេតុឲ្យមានទោសមូលចិត្ត មាន៤ ប្រការ)
១. ទោសជ្ឈាសយតា-មានអធ្យាស្រ័យជាអ្នកចងនូវសេចក្តីក្តរោធទុក(ជាអ្នកមានចិត្តខឹងនៅក្នុងខ្លួន
២. អគម្ភីរបកតិតា- មានសេចក្តីមិនសុខុមជាប្រក្រតី (មិនមានសេចក្តីសុខជាប្រក្រតី)
៣. អប្បសុតតា- មានការស្តាប់នូវព្រះសទ្ធម្មតិចណាស់ (ស្តាប់ធម៌តិច)
៤. អនិដ្ឋារម្មណសមាយោគោ- ប្រកបនិងអារម្មណ៍ដែលមិនល្អគាប់ចិត្ត(មិនមានអរម្មណ៍ល្អក្នុងចិត្ត)
២. អគម្ភីរបកតិតា- មានសេចក្តីមិនសុខុមជាប្រក្រតី (មិនមានសេចក្តីសុខជាប្រក្រតី)
៣. អប្បសុតតា- មានការស្តាប់នូវព្រះសទ្ធម្មតិចណាស់ (ស្តាប់ធម៌តិច)
៤. អនិដ្ឋារម្មណសមាយោគោ- ប្រកបនិងអារម្មណ៍ដែលមិនល្អគាប់ចិត្ត(មិនមានអរម្មណ៍ល្អក្នុងចិត្ត)
Comments