វិធីវាស់បុណ្យ

អំពេីល្អ និងការវាស់អំពេីល្អ!!

កុសលប្រែថាសេចក្តី "ល្អ ឬ បុណ្យ"។ ការបំពេញកុសល គឺការបំពេញនូវសេចក្តីល្អ។ តេីកុសលវាស់បានយ៉ាងណា ហេីយតេី មានអ្វីជាគ្រឿងវាស់? តេីសេចក្តីល្អមានអ្វីជាមូលដ្ឋានហេីយបានអ្វីជាការអះអាង?

មនុស្សសាមញ្ញ គិតថាគេអាចវាស់បុណ្យរបស់គេបានពេលណាពួកគេធ្វេីអំពេីល្អមួយហេីយគេសប្បាយចិត្ត។

ជួនកាល វាជាការស្មុកស្មាញមួយក្នុងការពន្យល់ពាក្យថាល្អ ឬពាក្យបុណ្យឬកុសល ពីព្រោះសង្្គមយេីងមានការអធិបាយផ្សេងៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍ដូចជា ការមានសុខភាពល្អក៏ថាបុណ្យ, ការមានអាយុវែងក៏ថាបុណ្កយ, ការមានរូបល្អក៏ថាបុណ្យ, ការមានទ្រព្យក៏ថាបុណ្យ, ការមានបុណ្យស័ក្តិក៏ថាបុណ្យ, ការរៀនពូកែក៏ថាបុណ្យ ហេីយពាក្យថាល្អឬបុណ្យនេះមានការអធិបាយផ្សេងៗគ្នាជាច្រេីនទៀត។

ឥឡូវនេះ យេីងនឹងមកស្តាប់ការអធិបាយពាក្យថា " ល្អ " តាមរបៀបព្រះពុទ្ធ។ សេចក្តី " ល្អ " គឺ៖ ការធ្វេីល្អ, ការនិយាយល្អ, ការគិតល្អ ដែលពុំមាន លោភៈ, មោហៈ និង ទោស មកគ្រប់គ្រងឬបញ្ជា។

មូលប្រែថាឫសឬគល់៖ កុសលមូល ប្រែថាឫសគល់នៃសេចក្តីល្អ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ទតមេីលសេចក្តីល្អដូចជាដេីមឈេីមួយដេីម។ ដេីមឈេីតែងតែមានឫស ហេីយនិងគល់, មានមែក, មានធាងនិងស្លឹក ហេីយនិងផ្លែ។ ដូច្នោះហេីយដេីមឈេីត្រូវការដាំ ហេីយថែរក្សា ទេីបមាន ការចម្រេីនលូតលាស់បានល្អ។

ដេីមឈេីល្អត្រូវដុះឫសល្អ; សេចក្តីល្អមានឫស៣ដុះ ជួួយជ្រែងគ្នាឲ្យរឹងមាំ ឫសទី១. គឺមិនមានលោភៈ (មិនចង់បានហួស) ,២. មិនមានមោហៈ (មិនមានការវង្វេង), ៣. មិនមានទោស(មិនមានការខឹងសម្បា) ។ ការមិនលោភ គឺការឲ្យទាន, ការមិនខឹងសម្បា គឺការរក្សាលីល, សេចក្តីមិនវង្វេងគឺការភាវនា(ចម្រេីនបញ្ញា)។ ការឲ្យទានគឺការចម្រេីនមេត្តា; ការចម្រេីនភាវនាគឺការបង្កេីតបញ្ញាដេីម្បីជម្រះនូវការវង្វេង។

មនុស្សអាចវាស់កុសលឬសេចក្តីល្អរបស់គេដោយការពិនិត្យមេីលតេី លោភៈ មោហៈ និងទោស របស់គេរលត់អស់ហេីយឬនៅ។

Comments

សេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់មនុស្ស!

សេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់មនុស្ស ! ថ្លៃថ្នូរ ប្រែថា មាន តម្លៃ គួរ លើក សរសើរ គួរ រាប់ អាន។ សេចក្តិថ្លៃថ្នូរ មិនមែនមកពីមាន ទ្រព្យសម្បត្តិច្រេីន ឬ បុណ្យស័ក្តិខ្ពស់ ឬមានអំណាចច្រេីន ប៉ុន្តែមកពីការមានគុណធម៌ គឺមាន សីល៥ និងព្រហ្មវិហារធម៌៤ ជាមូលដ្ឋាន។ ព្រហ្មវិហារធម៌៤ ជាធម៌កំពូល ជាធម៌របស់ព្រហ្ម ឬ ជាធម៌ខ្ពស់បំផុតសម្រាប់មនុស្សលោកប្រតិបត្តិមានៈ ទី១ - មេត្តា ការមានសេចក្តីស្រឡាញ់ , ការមានការរាប់អាន , ការមានមេត្រីភាព ; ទី២ - ករុណា ការមាន សេចក្ដី អាណិតអាសូរ ដល់អ្នកដទៃ , ការមានខន្តីដល់អ្នកដទៃ ; ៣ - មុទិតា ការមានចិត្តរីករាយចំពោះសេចក្ដីសុខរបស់អ្នកដទៃ ; ៤ - ឧបេក្ខា ការតាំងចិត្តជាកណ្ដាល , សេចក្ដីព្រងើយកន្តើយ , ការមានសេចក្ដី ស្មោះ ស្មើមិនលម្អៀងដល់អ្នកដទៃ។ ធម៌នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាការអប់រំដែលសរសេរនៅលេីក្រដាសឲ្យយេីងអានឲ្យដឹងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាធម៌សម្រាប់មនុស្សដែលស្វែងរកសេចក្តីសុខដេីម្បីប្រតិបត្តិផងដែរ។ មនុស្សថ្លៃថ្នូរនឹងមិនអាចឈរមេីលតែភ្នែកបានឡេីយនៅពេលគេឃេីញអ្នកដទៃកំពុងរងទុក្ខអត់ឃ្លាន ; ឥតមានផ្ទះសំបែងជ្រកកោន។ មនុស្សថ្លៃថ្នូរតែងតែត្រៀមខ្លួនរួចស្រេច ដេីម

លោភមូលចិត្ត៨ដួង / ទោសមូលចិត្ត២ដួង / មោហមូលចិត្ត២ដួង

លោភមូលចិត្ត៨ដួង / ទោសមូលចិត្ត២ដួង / មោហមូលចិត្ត២ដួង លោភមូលចិត្ត៨ដួង៖ ១- លោភមូលចិត្ត៨ដួង សោមនស្សសហគតំ ទិដ្ឋិគតសម្បយុត្តំ អសង្ខារិកំ លោភចិត្តប្រកបដោយសោមនស្សវេទនា និងព្រមដោយទិដ្ឋិ២ប្រការគឺ ឧច្ឆេទទិដ្ឋិ សេចក្តីឃើញ ថា សត្វមានខ្លួននៅក្នុងខ្លួនគឺស្លាប់ហើយសួន្យទៅ មិនកើតទៀត១ សស្សតទិដ្ឋិ សេចក្តីឃើញថា សត្វលោកទៀង គឺសត្វស្លាប់ហើយកើតទៀត ធ្លាប់កើតយ៉ាងណាក៏មក កើតជាយ៉ាងនោះទៀត១ មិនប្រកបដោយសង្ខារ គឺមិនមានបុគ្គលមកដឹកនាំ (ក្លៀវក្លាដោយធម្មតាខ្លួនឯង)។ សោមនស្សសហគតំ ទិដ្ឋិគតសម្បយុត្តំ សសង្ខារិកំ លោភចិត្តប្រកបដោយសោមនស្សវេទនា និងព្រមដោយទិដ្ឋិទាំង២ប្រការដូចគ្នា ប្រកបដោយ សង្ខារ គឺមានបុគ្គលមកដឹកនាំ(មិនក្លៀវក្លាដោយធម្មតាខ្លួនឯង)។ សោមនស្សសហគតំ ទិដ្ឋិគតវិប្បយុត្តំ អសង្ខារិកំ លោភចិត្តប្រកបដោយសោមនស្សវេទនា តែប្រាសចាកទិដ្ឋិទាំង២ប្រការ មិនប្រកបដោយសង្ខារ គឺមិនមានបុគ្គលមកដឹកនាំ (ក្លៀវក្លាដោយទំនើងខ្លួនឯង)។ សោមនស្សសហគតំ ទិដ្ឋិគតវិប្បយុត្តំ សសង្ខារិកំ លោភចិត្តប្រកបដោយសោមនស្សវេទនា តែប្រាសចាកទិដ្ឋិទាំង២ប្រការដូចគ្នា ប្រកបដោយសង្ខារ គឺមានបុគ្គលមកដឹកនាំ (មិនក្លៀវក្លាដ

មារ៥យា៉ង!

ព្រះនាម ភគវា ! ------------------- ព្រះនាមទី១០របស់ព្រះអង្គគឺ « ភគវា » ភគវា ទ្រង់ព្រះនាមថា ភគវា ព្រោះព្រះអង្គមាន ដំណើរល្អទៅកាន់ត្រៃភព ខ្ជាក់ចោលហើយ គឺ ថា ព្រះអង្គមិនត្រឡប់កើតទៀតឡើយ៚ ព្រះអង្គឈ្នះមារទាំង ៥ យ៉ាងគឺ៖ ១- ខន្ធមារ ២- កិលេសមារ ៣- អភិសង្ខារមារ ៤- មច្ចុមារ ៥- ទេវបុត្តមារ។ ខន្ធមារ មាន ៥ យ៉ាងគឺ៖ ១- រូបក្ខន្ធ ២- វេទនាខន្ធ ៣- សញ្ញាខន្ធ ៤- សង្ខារក្ខន្ធ ៥- វិញ្ញាណក្ខន្ធ កិលេសមារមាន ១០ យ៉ាងគឺ៖ ១- លោភៈ ២- ទោសៈ ៣- មោហៈ ៤- មានៈ ៥- ទិដ្ឋិៈ សេចក្ដី ប្រកាន់ តាមការយល់ឃើញ ៦- វិចិកិច្ឆាៈ សេចក្តី សង្ស័យ ៧- ថីនមិទ្ធៈ ដំណើរ ច្រអូសនិងងុយដេក ៨- អហិរិកៈ ឥត អៀន ខ្មាស ៩- អនោត្តប្បៈ មិនតក់ស្លុត ខ្លាចក្នុងបាប ១០- ឧទ្ធច្ចៈ រវើរវាយក្នុងអារម្មណ៍ អភិសង្ខារមាន ២ យ៉ាងគឺ៖ ១- បុញ្ញាភិសង្ខារ (បុណ្យ) ២- អបុញ្ញាភិសង្ខារ (បាប) មច្ចុមារ សម្លាប់មនុស្សសត្វឲ្យវិលវល់ក្នុងវដ្តៈ ៣ យ៉ាងគឺ៖ ១- កិលេសវដ្ដៈ ២- កម្មវដ្ដៈ ៣- វិបាកវដ្ដៈ។ ទេវបុត្តមារ បានដល់ស្ដេចមារាធិរាជចងនូវសត្វ ដោយខ្សែមាន ៣ យ៉ាងគឺ៖ ១- រាគៈ ២- ទោសៈ ៣- មោហៈ ភគវា ទ្រង់ព្រះនាមថ

bouawat's blog

Search This Blog