Skip to main content

Posts

Showing posts from November, 2017

ពាក្យ " ឆ្លាត " មានសភាពក្តៅ

ពាក្យ " ឆ្លាត "  ជាពាក្យក្តៅ សីល សមាធិ បញ្ញា ជាគ្រ្គឹះនៃកាអប់រំរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ; ព្រះអង្គមិនដែលប្រេីពាក្យ " ឆ្លាត " នៅក្នុងការអប់រំរបស់ព្រះអង្គ តែព្រះអង្គសង្កត់យា៉ងធ្ងន់លេី ពាក្យ "បញ្ញា" គឺការ ភាវនាឬចម្រេីនសតិ។  ពាក្យ "ឆ្លាត" ជាពាក្យមួយមានសភាវៈក្តៅ ក្នុងចិត្តលោភរបស់មនុស្ស ពីព្រោះវាទាក់ទងនិងការ ប្រេីល្បិច កិច្ចកល យុទ្ធសាស្ត្រ យកប្រៀប យកឈ្នះយកចាញ់រវាងមនុស្ស ២នាក់ឬមនុស្ស២ក្រុម។  ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធមិនដែលអប់រំមនុស្សឲ្យយកឈ្នះយកចាញ់ដែលធ្វេីឲ្យគូម្ខាងទៀតមានការឈឺចាប់ឬរងទុក្ខ។ ព្រះអង្គអប់រំមនុស្សទាំងអស់ មិនថាអ្នកមានឬអ្នកក្រ ស្តេចឬមន្រ្តី ឲ្យបានសម្រចព្រះនិព្វានដូចគ្នា។ ពិភពលោកទាំងមូលធ្លាប់រងគ្រោះមកហេីយ ហេីយនឹងអាចរងគ្រោះម្តងទៀតក៏ដោយសារមនុស្ស ឆ្លាត ២ឬ៣នាក់ ដែលមាន មិច្ឆាទិដ្ឋិ(ការយល់ឃេីញខុស)។ ខ្មែរជាង៣លាននាក់ស្លាប់ក៏ដោយសារមនុស្សឆ្លាត២ឬ៣ នាក់នោះដែរ។ 

មនុស្សជាម្ចាស់ព្រហ្មលិខិតរបស់គេ

ព្រះពុទ្ធសាសនាអប់រំថា   មនុស្សជាម្ចាស់ចិត្តរបស់គេ, មនុស្សជាម្ចាស់កម្ម ( អំពេីធ្វេី ) របស់គេ,   មនុស្សជាម្ចាស់ព្រហ្មលិខិត, ព្រេងវាសនា, ជោគវាសនា របស់គេ។ បេីមនុស្សធ្វេីអ្វីដោយមានសតិ មានចិត្តស្អាតបរិសុទ្ធ ពួកគេនឹងធ្វេីតែអំពេីល្អ ដែលហៅថា បុណ្យ ឬ កុសលកម្ម   ហេីយផលនៃអំពេីល្អ ឬបុណ្យ គឺសេចក្តីសុខ។ បេីមនុស្សធ្វេីអំពើអ្វីមួយដោយខ្វះសតិ មានចិត្តល្អក់កករមួរហ្មង គេនឹងធ្វេីតែអំពេីអាក្រក់ ដែលហៅថា បាប ឬ អកុសលសកម្ម ហេីយផលនៃអំពេីអាក្រក់ ឬបាបគឺសេចក្តីទុក្ខ។ ព្រហ្មលិខិត ភ័ព្វសំណាង ព្រេងវាសនា ជោគវាសនារបស់មនុស្សគឺជាផល នៃអំពេីធ្វេី ( កម្ម ) របស់មនុស្ស    ដែលពួកគេបានកសាងសន្សំទុកតាំងពីអតីតកាលឬកំពុងកសាងទុកក្នុងពេល បច្ចុប្បន្នកាល ​ នេះ។  ផលទាំងនេះនឹងផ្ដល់ដល់ពួកគេឃេីញជាក់ស្ដែងនិងភ្នែកមុននឹងពួកគេស្លាប់ ឬនឹងផ្ដល់ដល់ពួកគេក្នុងអនាគតកាលនៅជាតិក្រោយទៀត ដោយចៀសពំុរួចឡេីយ។ អំពេីធ្វេីទាំងល្អទាំងអាក្រក់របស់មនុស្សហៅថាកម្លាំងកម្ម ប្រៀបបាននិងកាំរទេះដែលកំពុងវិលតាមក្រោយសត្វគោដែលកំពុងតែអូសវា ហេីយ ផលកម្មទាំងនេះ មិនអាចដោះដូរបាន តាមពីធីបួងសួងដល់ព្រះ ឬទេវតា ឬធ្វេីពិធីបូជាយញ្ញសម្លាប់ជីវិតសត្វថ្វាយ ព្រះអាទិទេ